🔢 *دو دو تا چهار تا*

 

🔹 *پرده اول*

اگر کسی سال ۱۳۵۷ در جریان اتفاقات انقلاب بوده باشد و در سنی باشد که خوب و بد را دقیق تشخیص بدهد مثلا ۱۷ سالگی الان در سال ۱۴۰۰ با اجازه گلتون *۶۰ سال* سن داره.

اگر سن بیشتر هم داشته باشه که دیگه بالای *۶۰ سال* هست.

🕰️می نویسم *مثبت شصت* سال

 

🔸 *پرده دوم*

همیشه ما آدمها بخاطر *احساسات نوستالوژی* احساس می‌کنیم *گذشته بهتر بوده* است. اصلا نوستالژی 

 یک احساس غم انگیز همراه با شادی نسبت به اشیا، اشخاص و موقعیت‌های گذشته است.

این احساس رو حتی آزمایش هم کرده اند. *حتی اگر واقعا گذشته بهتر نبوده باشد می‌گوییم که بهتر بوده*.

 

🔹 *پرده سوم*

جنگ روایت ها جنگ تغییر باور ها جنگی است تمام عیار، جنگی است علیه ما، جنگی است که ظالم در آن مظلوم می نماید و سالهاست رسانه ها در انواع مختلف آن دارند فعالیت می کنند برای انقلاب ندیده ها

می‌گویند خدا بیامرزد رضا خان را

نمی‌گویند خدا لعنت کند رضا قلدر را

می گویند شاه آدم موجهی بود.

نمی نویسند سست عنصر بود.

🕰️می نویسند  و می گویند برای *منفی شصت* ها

 

🔸 *پرده چهارم*

چه کنیم که نشد آنچه باید می شد😟

آهان *اقتصاد* را می گی؟🙄

اصلا باید چه می شد؟🤔

اصلا باید در چه زمانی می شد؟

دعوا سر چه چیز بود؟

 

🔹 *پرده پنجم*

چقدر کم داریم اطلاع ما *منفی شصت ها* از گذشته ها. 

چقدر کم کار کردند *مثبت شصت ها* از گذشته ها.

چیزی در دست نداریم گویی.

 

💠 *جمع بندی*

نوستالوژی که هست، رسانه بی شرف که هست، مشکلات هم که هست، حاضرین انقلابی پیر مرد *مثبت شصت* هم که هست. 

اینجاست که *جهاد واجب* می شود جهادی از نوع *تبیین* برای ما *منفی شصت ها*

که 

۱.بدانیم چه شد که انقلاب شد و این دانستن تحقیق می‌خواهد.

۲.بدانیم که دعوا سر چی بود و این دانستن تعمیق می‌خواهد.

۳. بدانیم که رسانه بی شرف چه کرد.

۴.درک کنیم که مشکلات را با هم قاطی نکنیم. 

۵. کم نگذاریم در گفتن حقایق به نسل بعدیمان.

 

❇️بنویسید *جهاد تبیینی منفی شصت ها*

✍️این متن را به بهانه یک دعوا مینویسم، شاید هم برای شروع یک دعوا

دعوایی بین خودی ها . دعوایی که موضوعش می شود حاج قاسم

حاج قاسمی که محور اتحاد بود و نه دعوا..

حاج قاسمی که قرار بود انتقام سختش را بگیریم و گزارش دادیم که گرفتیم.

حاج قاسمی که ترورش کردند و قاتلش مشخص بود و ما برای انتقام جای دیگر را زدیم.

نمی دانم چرا لقمه را با سه دور گردش از پس کله و آن هم در موقعیت سوق الجیشی بنا گوشمان وارد دهانمان می کنیم.

حاج قاسم را کشتند و ما جای دیگر را زدیم.

حاج قاسم را کشتند و برای انتقامش رو به فضای مجازی آوردیم. آن هم کجا توییتر و نه اینستا 

(خداییش ادامه متن را باید با قهقه از ته دل بخوانید.)

چرا توییتر و نه اینستاگرام؟

چون اینستا گرام قهرمان را قاتل می پندارد و نمیگذارد هیچ پستی از سردار منتشر شود و حتی اگر پست وزیر فرهنگنمان باشد آن را حذف می کند و ما می گوییم خوب پس هیچی ما برویم انتقاممان را جای دیگری بگیریم.

 چرا توییتر؟ 

در دنیا چون مردم عموما از توییتر استفاده می کنند، توییتر یکی از بهترین منابع برای افکار سنجی است. چون توییتر در ایران فیلتر است و مردم آنجا نیستند و ما برای اینکه به جهان بگوییم مردم ما نظرشان این است تیم درست میکنیم و لشکر می سازیم و ... که هشتگ ترند کنند #hero

حال فرقی ندارد این هشتگ را چه کسی آورد بالا  بیاورد (مصاف باشد یا غیر مصاف) مهم این است که مردم نبودند.

خیلی ساده است چون مردم ایران در توییتر نیستند و توییتر در ایران فیلتر است. 

ارادت مردم به حاج قاسم  تویتری نیست، ادعا کردنی نیست. مثال زدنی نیست.

دعوای بین خودی ها ما را از اصل دور کرد، اصل این بود که مکتب سلیمانی داشته باشیم. مکتب این بود که به آن پایبند باشیم. غیرت آن بود که هیچ جا به دشمن نخندیم.

عرضه این بود که کاری برای قاتلان سردار می کردیم.

و اما مسخره ....

لطفا به هیچ کدامتان بر نخورد، مسخره منم و احتمالا افرادی مثل من که اختلافات را می فهمند و از غصه می خندند.🥲

 

چه فرقی دارد سپاستین صدایت بزنند یا ضابظیان برای کسانی که زبان تو  را در کشور کوبا نمی فهمند.

شاعر چه خوب گفت که هر کس از ظن خود شد یار من ...

ولی مهم است که بفهمی و بدانی که هر جای دنیا که بروی و در کوچه هر شهر قدم بزنی چیز هایی برای فهمیدن وجود دارد و شباهت های بسیار زیادی بین مردم  دنیا وجود دارد.

این نکته برایم بسیار جالب بود که بین کشور کوبا و شیطان بزرگ آمریکا فاصله ای وجود دارد شبیه فاصله شیراز تا کازرون

فیدل کاسترو ها و چگوارا ها چقدر برای استقلالشان و زیر بار زور نرفتن جنگیدند و جنگیدند و چقدر مردم کوبا برای مبارزه با استکبار زیر بار تحریم ها و ظلم ها و فقر ها رفتند که برای پیدا کردن اسکاچ ظرفشویی یک هفته ای بگردی و پیدایش نکنی.

باید تیتر زد 

چقدر نزدیک، چقدر دور

کتاب جالبی بود.